Twentekanalen wordt na verruiming overgedragen aan beheerder
De verruiming van de Twentekanalen is toe aan haar afronding. In het eerste kwartaal van 2024 wordt het project opgeleverd en overgedragen aan de beheerder, Rijkswaterstaat Oost Nederland. Een goed moment om terug te blikken op de maatregelen die zijn getroffen om een vlotte en veilige vaart te waarborgen, ook in de toekomst.
Marc Hulshoff is vanuit het district Rijkswaterstaat Oost-Nederland de beheerder van de Twentekanalen. Hij en collega Evert Aukema, technisch manager bij Grote Projecten en Onderhoud en leider van het uitvoerende team, stonden de afgelopen jaren aan het roer van deze omvangrijke operatie.
De Twentekanalen zijn belangrijk voor het regelen van de waterstanden, maar hebben ook een belangrijke rol in de scheepvaart. ‘Door het kanaal te verruimen kunnen grotere en zwaarder beladen schepen vlotter en veiliger varen,’ licht Hulshoff toe. Aukema vult aan: ‘De havens van Almelo, Hengelo en Enschede zijn door de verruiming ook beter bereikbaar geworden.’
Hoewel de beide heren werken voor Rijkswaterstaat hadden ze in dit project duidelijk andere rollen vanuit verschillende organisatieonderdelen. Hulshoff is als beheerder langdurig verantwoordelijk voor het gebied. Vanuit zijn team kwam de behoefte voor de werkzaamheden.
Daarentegen is Aukema tijdelijk betrokken. Zijn team had een duidelijke opdracht met een kop en een staart: de verruiming van de kanalen. Aukema: ‘Eigenlijk is de beheerder onze klant; die wil je zo goed mogelijk bedienen.’
De archiefkast
Die relatie wil niet zeggen dat de beheerder een secundaire rol heeft. Naast het meedenken en doorgeven van wensen draagt de beheerder de eindverantwoordelijkheid voor het vastleggen van alle wijzigingen in het gebied die tijdens het project worden gedaan. Ofwel, het inrichten van de digitale ‘archiefkast’, zoals Hulshoff dit noemt met een trotse glimlach.
Dit was geen peulenschil: het kostte Hulshoff 8 volle dagen om deze kast in te richten. Allereerst moest het nieuwe ontwerp, zoals uitgevoerd, worden gedocumenteerd. Van elk geplaatst onderdeel, elke verankering van elke damwand, is geanalyseerd hoe en wanneer het stukgaat.
Zo is er nu al zicht op toekomstige inspecties en onderhoud, en het documenteren daarvan. ‘Dat zijn de denkbeeldige hangmappen die in de kast hangen.’
Alles om toekomstige inspectie, onderhoud en zelfs de sloop soepel te laten verlopen. Bovendien helpt dit beeld van de levensduur per onderdeel om de kosten van onderhoud en vervanging te voorspellen. De houten planken in een damwand zullen hierin immers verschillen van de stalen ankers waarmee de damwanden in de bodem zijn geplaatst.
‘Duveltje uit een doosje’
Van de bruggen in het gebied waren bij aanvang van het project veel gegevens beschikbaar, legt Hulshoff verder uit. ‘Dit zijn kostbare objecten die elke 6 jaar grondig worden geïnspecteerd.’ Echter, van de 63 km aan oevers was minder documentatie beschikbaar.
Wanneer de details onvoldoende kloppen, kan dat tijdens de werkzaamheden tot onaangename verassingen leiden. De ontwerpen kunnen immers niet worden uitgevoerd zoals ze bedacht zijn. ‘Dit kan zo onschuldig zijn als een verborgen tegelpad dat tijdens het graven in de oever tevoorschijn komt, maar soms is het een damwand die er in werkelijkheid anders ligt dan op de tekening.
De volgende generatie
Hulshoff en Aukema hebben er samen met de aannemers alles aan gedaan de kans op dergelijke verassingen in de toekomst te verminderen. Dus niet alleen levert het uitgevoerde werk veel op voor de regio, ook is het project zorgvuldig en vakkundig afgesloten.
Met de bovengenoemde archiefkast en het nieuwe beheerplan staat een stevig fundament voor de toekomst van de Twentekanalen. Dat geeft de heren een voldaan gevoel: ‘Door nu energie te stoppen in de details maken we het werk van de mensen die hier over 50 jaar groot onderhoud doen net een beetje makkelijker.’