Interview

‘Later kan ik mijn kinderen vertellen dat ik op de bodem van het kanaal heb gestaan!’

Gepubliceerd op: 20 februari 2025, 16.28 uur

Duizenden foto’s, 3600 enthousiaste bezoekers en heel veel ‘ohhhhh’. Geholpen door de zon die doorbrak, kan de open dag bij het Julianakanaal de boeken in als een groot succes. In dit artikel blikken we terug onder de noemer: gelukkig hebben we de foto’s nog.

Een wandelingetje over de bodem van het Julianakanaal is iets wat je maar 1 keer doet in je leven. Want na deze werkzaamheden kan het kanaal er weer minimaal 100 jaar tegenaan. Het was daarom niet gek dat de gratis tickets als warme broodjes over de toonbank vlogen.

Verhalen komen tot leven

Veel buurtbewoners hebben een bijzondere band met het kanaal. Op de bodem van het kanaal kwamen de herinneringen boven drijven.

Anekdotes over voorouders die in 1925 meehielpen het kanaal uit te graven tot aan herinneringen aan de winter van 1963. Toen er geschaatst kon worden. Ook zaterdag werden er herinneringen gemaakt. Foto’s van kinderen die de grote machines beklommen, gaan de (digitale) plakboeken in.

1 van de leukste uitspraken kwam van de 12-jarige Karsten. Hij vond het ‘supercool’ om te zien hoe diep het kanaal is. Hij zei: ‘Later kan ik aan mijn kinderen vertellen dat ik op de bodem van het kanaal heb gestaan!’

Wandelen over het Julianakanaal
De drooglegging van het kanaal van boven
Kinderen klimmen op de (graaf)machines
De NOS was ook aanwezig
Net als SBS
Nog eentje van boven

Media-aandacht

Publiciteit was er zaterdag genoeg. De Limburger en NRC publiceerden een uitgebreide reportage. En wie ’s avonds de tv aanzette, kon zichzelf terugzien in het NOS Journaal, bij Hart van Nederland en op L1. Schrijfster en theatermaker Paulien Cornelisse keek blijkbaar ook naar het journaal.

De open dag werd inspiratie voor haar column in de Volkskrant:

Een deel van het Julianakanaal, in Limburg, werd drooggelegd om het verder uit te diepen, en lokale bewoners mochten door dat droge stuk kanaal lopen. Deze mensen werden geïnterviewd voor de televisie. Ze werden beschenen door een lage, felle zon, maar ook uit zichzelf straalden ze al. Ze liepen met hun kinderen, ouders of grootouders over een stuk land dat binnenkort weer water zou zijn. Ze hadden een diepte bereikt, en dat was een hoogtepunt. Als het kanaal weer vol met water zou zijn, zouden ze steeds kunnen zeggen: daar heb ik gelopen. Ook de projectleider was blij, want ze hadden bij de drooglegging geen schatten of belangrijke archeologische vondsten gedaan, dus we konden door. In deze context was dus zelfs het niet-vinden van een schat iets feestelijks. Is een droog kanaal een bron van geluk? Misschien wel. Of misschien trekt een droog kanaal de juiste mensen aan: die met een talent voor geluk.

Dronevideo

De oplettende bezoeker heeft tijdens de open dag verschillende drones zien vliegen. Bekijk de dronevideo, want misschien zie je jezelf wel terug!

(Beeldtitel: Open dag Julianakanaal. 8 februari 2025. Bezoekers lopen door het drooggelegde deel van het kanaal. Beeldtekst: Een unieke dag. 3.600 bezoekers op de bodem van het Julianakanaal. Zij bekeken met eigen ogen de gigantische machines en 160.000 ton grind. Onder andere de vele graafmachines staan opgesteld tegenover de wand van het kanaal die bedekt is met het grind.) STEVIGE MUZIEK TOT HET EIND VAN DE VIDEO (Een deel van de bezoekers maakt een wandeling, andere melden zich bij mensen met gele hesjes aan. Boven het kanaal verschijnt: Vanaf april stroomt hier weer water en varen hier 25.000 schepen per jaar.) (Het Nederlandse wapenschild met daarnaast: Rijkswaterstaat. Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. Het beeld wordt geel met wit. Beeldtekst: Meer informatie? Kijk op rijkswaterstaat.nl/julianakanaal. Een productie van Rijkswaterstaat. Copyright 2025.)