Calamiteiten en het milieu

00:00:03 Jutter : Koelkasten, matrassen, kussens, schoenen. Linker- en rechterhelften in verschillende maten. Dieren zie je er ook tussenliggen. Maar vooral veel piepschuim wat afgebrokkeld is. 00:00:19 Botte Jellema: Dit was wat vijf jaar geleden iedereen in Nederland op het nieuws zag. De stranden van onze Waddeneilanden lagen bezaaid met troep. 00:00:26 Jutter : Als dieren dit inslikken, dan kunnen ze stikken. Het is niet goed voor het milieu. Na een paar minuten hadden we al een hele zak vol. Er ligt heel veel! 00:00:36 Botte Jellema: In de nacht van 1 op 2 januari 2019, verliest vrachtschip MSC Zoe een fors aantal containers, ten noorden van Terschelling, Ameland en Schiermonnikoog. Michiel Visser, nautisch adviseur bij Rijkswaterstaat Zee en Delta in Rijswijk, zal die dag niet snel vergeten. 00:00:55 Michiel Visser: Ik werd 's ochtends om zeven uur gebeld door een collega. Hij had de consignatie, de verbindingsdienst. Hij was rond zes uur geïnformeerd door de kustwacht, dat een schip containers had verloren. Dat was een relatief kleine melding. Iets van 20 containers. 00:01:18 Botte Jellema: Welkom bij de podcast van Rijkswaterstaat. Mijn naam is Botte Jellema. De Noordzee is één van de drukst bevaren wateren op de wereld. Rijkswaterstaat beheert de Noordzee. Ze zorgen voor vlot en veilig verkeer. Bij incidenten op zee gaat de kustwacht er als hulpdienst eerst op af. Als de bodem van de zee, of de kwaliteit van het water worden aangetast, dan komt Rijkswaterstaat ook in actie. 00:01:42 Michiel Visser: Alles wat erin gaat, moet er ook weer uit. 00:01:44 Botte Jellema: Dat was het geval bij de MSC Zoe. Michiel Visser laat in zijn kantoor foto's en kaarten zien van toen. Wat ging er mis? Wat gebeurt er achter de schermen bij Rijkswaterstaat als er zo een ramp is op zee? Dat hoor je in deze aflevering. 00:02:08 Michiel Visser: Op één januari was ik nieuwjaarsdag aan het vieren met mijn familie. Wij eten altijd zoute snijbonen op nieuwjaarsdag. Dat is een familietraditie. 00:02:18 Botte Jellema: Zoute snijbonen? 00:02:20 Michiel Visser: Dat is een traditie. 00:02:22 Botte Jellema: Op de vroege ochtend belt Michiels collega, of hij een dienst kan overnemen. Zo begon het allemaal. Op die vroege woensdagochtend van 2 januari 2019, nu vijf jaar geleden. Op zee stond die nacht een stormachtige, noordwestenwind. Die stuwt de golven hoog op. Ze staan bovendien dwars op de vaarroute. Het containerschip MSC Zoe is die nacht onderweg van Portugal naar Bremen. 00:02:47 Michiel Visser: Dit schip koos de zuidelijke route, wat een openbare weg is. Zonder belemmeringen voor schepen, om daar te mogen varen. 00:02:55 Botte Jellema: Dat kies je als kapitein. 00:02:56 Michiel Visser: Als kapitein mag je kiezen om hier doorheen te varen. Voor de zuidelijke route zijn er wel regels. Daar mag je bijvoorbeeld niet met grote hoeveelheden minerale olie varen. Of met chemicaliën. Daar zijn regels voor. 00:03:11 Botte Jellema: Er zijn twee vaarwegen om Nederland heen, over de Noordzee. Dit schip koos de zuidelijke. Dat scheelt een paar uur varen, ten opzichte van de noordelijke route. Als je de zuidelijke neemt, vaar je dichter bij de Waddeneilanden. 00:03:25 Michiel Visser: Je kunt het zien, achter mij op de kaart. Het hele Waddengebied is een bijzonder gebied. Boven de Waddeneilanden ligt het Natura 2000 gebied. Het Waddengebied is gekenmerkt als een PSSA gebied: een Particularly Sensitive Sea Area. Het is een uniek gebied. Je moet maatregelen nemen om dat zoveel mogelijk te beschermen. Je wil niet schepen met veel olie boven de Waddeneilanden laten varen. Als daar iets fout gaat, dan is de tijd om te reageren heel kort. Omdat de olie, afhankelijk van wind en stroomrichting, heel snel in de Waddenzee kan komen. We weten allemaal wat een mooi gebied het is. Vogels, natuurschoon, zeehonden. Alles wat er onder en boven water leeft. 00:04:13 Botte Jellema: De MSC Zoe vervoert containers, geen olie. De kapitein mag dus de kortere, zuidelijke vaarweg kiezen. Het nadeel van die route, is dat de zee daar ondieper is. Met harde noordwesten wind krijg je daar extra hoge golven. 00:04:27 Michiel Visser: De kapitein heeft gekozen voor die route. Die nacht dat hij die route passeerde, was het erg slecht weer. Met enorm veel wind. Noordwesten wind. Een wind die dwars op de vaarroute staat. Enorm hoge golven. Zelfs voor dit schip, de MSC Zoe. Een schip van bijna 400 meter lang en 60 meter breed. Het kan maximaal 20.000 20-voet containers vervoeren. Die heeft daarvoor gekozen. 00:04:54 Botte Jellema: Dit zijn enorme getallen. Hoe groot is dat, ten opzichte van andere schepen? 00:04:58 Michiel Visser: Een containerschip van 400 meter. Dat zijn de allergrootste containerschepen die rondvaren. 00:05:05 Botte Jellema: Dit grote, brede schip is extra gevoelig voor golven die het haaks raken. De MSC Zoe begint te schommelen. Op de hoge zee raakt het synchroon, in het ritme van de golven. Het slingert heftig heen en weer. Uit modelproeven van de Onderzoeksraad voor Veiligheid, blijkt dat het schip slingerbewegingen tot zestien graden heeft gemaakt. Terwijl vijf tot tien graden al wordt gezien als serieus. Zo ernstig dat een kapitein zal ingrijpen. Dit weet Michiel nog niet, op de ochtend van twee januari. 00:05:44 Botte Jellema: Hoe komt dat binnen? Want het was al snel duidelijk dat het meer was dan die 20 containers, in eerste instantie? 00:05:48 Michiel Visser: Ja, klopt. Als er op zee iets gebeurt, moet de kapitein dat netjes melden. In eerste instantie hadden ze het gemeld aan de Duitse kustwacht. 00:06:00 Michiel Visser: Want ze waren al in Duitse wateren? 00:06:05 Michiel Visser: Klopt. De melding dat ze iets verloren hadden, is gedaan in Duitse wateren. Terwijl ze 's nachts door Nederlandse wateren hadden gevaren. Door de Nederlandse zuidelijke route, in het oostelijke gedeelte. Het bleek dat de eerste containers daar al over boord waren gegaan. Maar, je kunt je voorstellen... midden in de nacht. Het stormt, het regent. Een schip van 400 meter, zoals je hier kunt zien. Al die blokjes, dat zijn allemaal containers. Hoe heb je in de gaten of je er een paar verliest? Dat is bijna onmogelijk. Rond acht uur kwamen de telefoontjes binnen van collega's. Die zijn werkzaam als officier van dienst op de Waddeneilanden. Er kwamen meldingen dat alle stranden bezaaid lagen met spullen. Op dat moment heb je een informatie gap. Je hoort: 20 containers. Het schip vaart in Duitsland. Maar onze stranden liggen vol. Wat is er aan de hand? 00:07:00 Jutter : Vooral heel veel slippers. Ik heb deze gevonden. Als je daar 50 van hebt, iets wat bij elkaar past. Deze zien er wel leuk uit. Mijn kinderen hebben ook veel verzameld. We kwamen met name dit tegen. Wat IKEA spullen zitten erbij. 00:07:17 Botte Jellema: Het NOS-Journaal van de avond van 2 januari 2019. 00:07:21 Jutter : Ik was vanmorgen met iemand mee. Toen was ik net te laat. Want er waren mooie manden. Er waren van die IKEA laatjes, die waren nog droog. Ik denk: ik ga toch nog even kijken. Mijn vrouw wilde niet mee. Veel te koud, zegt ze. Ga maar kijken voor wat speelgoedbeestjes. Die lagen er ook. Die liggen verderop. Voor de kleinkinderen. Ik zeg: is goed. 00:07:45 Michiel Visser: Tegelijkertijd meldingen van alle eilanden, dat er rommel op het strand ligt. Dan denk je: wat is er nu precies aan de hand? 00:07:51 Botte Jellema: Dat komt van de Brandaris? 00:07:54 Michiel Visser: Bijvoorbeeld de Brandaris heeft het gemeld. We kregen de melding rechtstreeks van onze collega's, de officieren van dienst. Via de kustwacht kwamen er meldingen. 'S Ochtends om acht uur kwam de schemering. Toen werd duidelijk wat de omvang was, van alles wat er verloren was. 00:08:10 Botte Jellema: Dan kun je het visueel inspecteren. 00:08:11 Botte Jellema: Michiel en zijn collega's in Rijswijk proberen een completer beeld te krijgen. Ze sturen een vliegtuig naar het Waddengebied en de MSC Zoe. Van daaruit worden camerabeelden gemaakt en wordt gerapporteerd wat er is te zien. 00:08:26 Journalist: Je krijgt de initiële melding van 20 containers. Dan blijkt al dat het niet kan kloppen. Dat zijn er véél meer. In die paar uur valt het ene informatiebericht over het andere. Het schip komt er zelf ook mee. Het zijn er misschien wel 100. Het zijn er 200! Het moeten er meer dan 200 zijn. Dus het plaatje wordt steeds completer. Toen ik dit zag: dit was foute boel! Dat heb ik gelijk aangegeven. 00:08:52 Jutter : Vanmorgen lag er nog veel meer troep. Sommige mensen weten al dat het is misgegaan, met het overboord slaan van die containers. Het is de hele dag al druk op het strand. Dat geeft een bijzondere reuring. Maar als je erover nadenkt, is het alleen maar triest. Het is een enorme vervuiling. Die vervuiling slaat neer in de duinen en over de duinen. Daar baal ik ontzettend van. 00:09:30 Botte Jellema: Het wordt Michiel duidelijk dat de MSC Zoe een fors aantal containers heeft verloren. Hij heeft al contact gehad met de kustwacht. Hij zet het bestrijdingsteam van Rijkswaterstaat aan het werk. Ook juristen en mensen van het voorlichtingsteam worden erbij betrokken. Het is zaak om zo snel mogelijk te achterhalen wat er in die containers zit, die nu in zee drijven. Zitten daar gevaarlijke stoffen tussen? Moeten de mensen op het strand worden gewaarschuwd? Ook het overige scheepsverkeer moet nu weten dat er containers en ander materiaal rond kan drijven op de routes. Dan is er nog de kans, dat er spullen en containers de Waddenzee op zijn gedreven. Dus moeten de veerboten, met honderden mensen aan boord, op de hoogte worden gebracht. 00:10:14 Vrijwilliger: We hebben onze bolderkar meegenomen. Dat leek ons handig om materiaal mee te kunnen nemen. 00:10:19 Journalist: En genoeg vuilniszakken? 00:10:20 Vrijwilliger: Twintig vuilniszakken de man. Hopelijk kunnen we wat doen op het eiland. 00:10:24 Botte Jellema: Vrijwilligers aan boord van één van de veerboten, in het journaal van 4 januari. 00:10:28 Vrijwilliger: We zien het wel. We hopen een lift te krijgen van militairen. We moeten we even kijken, of dat wil. We hopen zoveel mogelijk rommel op te kunnen opruimen. 00:10:37 Botte Jellema: Ik keek wat journaals terug van die eerste dagen. Op 2 januari hadden we 's avonds de jutters. In de winter mogen Terschellingers met hun Jeepjes het strand op rijden. Die waren er als eerste. Op drie januari waren er allemaal vrijwilligers. Die waren op de veerboot gestapt met bolderkarren, om het strand op te ruimen. Achteraf gezien nobel, maar ook naïef. Want hoeveel was het niet? Op 4 januari zat het leger op de veerboten, om op te ruimen. 00:11:12 Michiel Visser: Dat klopt. Je kunt je voorstellen: als al die eilanden bezaaid liggen met spullen, dan kan één lokale aannemer het niet aan. Dan krijg je een soort maatschappelijke beweging. Mensen die allemaal willen helpen. Dat is op zich heel goed. Maar het moet wel binnen de juiste kaders gebeuren. Het moet wel veilig kunnen gebeuren. Als dat niet zo is, dan moet je het niet toelaten. 00:11:35 Botte Jellema: De burgemeester van Schiermonnikoog in het journaal. 00:11:37 Burgemeester Schiermonnikoog: Wij hebben heel veel rotzooi op de oostpunt van het strand. Daar gaan ze nu naartoe. Dat is het moeilijkst bereikbaar, lopend. We gaan er met mensen en materieel naartoe. We gaan ongeveer met 100 man/vrouw aan de slag. Dat is hartstikke fijn. 00:11:53 Journalist: Wat heb je allemaal gevonden? 00:11:53 Jutter : Het merendeel schoenen. Stukken van schoenen vooral. Sandalen. 00:12:01 Botte Jellema: Die eerste twee weken van 2019 ben je nauwelijks dit kantoor uit geweest? 00:12:11 Journalist: Dat klopt. Het waren lange dagen. Ik zat in deze kamer. Wij begonnen 's ochtends vroeg met werken tot 's avonds zeven, acht uur. 00:12:20 Respondent. : Ze liggen overal. Tussen de hazenkeutels. Ze zakken allemaal naar beneden. Deze plastics zijn nu nog redelijk groot. Ze zijn nog hartstikke nieuw. Maar als ze lang genoeg in zee drijven, dan kunnen ze begroeid raken met algen. Dan gaan ze ook aantrekkelijker ruiken. Dus dieren kunnen dit als een voedselbron zien. Met name vogels, die eten zoeken in de branding. 00:12:45 Botte Jellema: Ik zag de burgemeester van Schiermonnikoog. Die was best boos. Niet op jullie. Maar mensen zijn natuurlijk... We hebben gezien wat er allemaal op het strand lag. Het werd omschreven als: De stranden van de Waddeneilanden zijn veranderd in vuilnisbelten. De bolletjes die overal lagen in de natuurgebieden. Daar werden mensen heel erg boos over. In hoeverre krijgen jullie dat mee? 00:13:12 Michiel Visser: De mensen op de eilanden willen natuurlijk dat het snel wordt opgeruimd. Maar er is een achterliggend probleem. Containerschepen varen met veel spullen over de wereld. In dit geval kwamen er veel spullen uit China. Als je door de winkelstraten loopt, dan kennen we de winkels. De Actions, you name it. Van alles wat je koopt, komt er veel uit China. Dat wordt vervoerd door deze enorme schepen, die het tegen een lage kostprijs kunnen vervoeren over de wereld. Als een schip dit soort spullen verliest, dan is het net of de inhoud van de winkels op het strand ligt. In een natuurgebied, de Wadden, een prachtig Natura 2000-gebied. Daar word je niet blij van. Het is niet de eerste keer dat er dingen gebeuren. Ongelukken gebeuren waar scheepvaart is. Het wordt wel wat minder. Je kunt in allerlei regels voorzien, om het veiliger te maken. Desalniettemin gebeurt het toch nog. Dat is natuurlijk heel triest, als je het ziet. 00:14:15 Botte Jellema: De MSC Zoe verliest op zes plekken containers. Het aantal is uiteindelijk vastgesteld op 342. Waarvan de meesten ten noorden van Ameland in zee verdwijnen. Een aantal spoelt aan op de eilanden. Een aantal zinkt. Sommigen blijven heel, maar veel breken ook open. In één van de containers zitten kleine plastic korrels, pallets. Die worden als een soort poedersneeuw over de zee en de eilanden uitgestrooid. Het incident gebied, zoals Michiel het noemt, is even groot als de hele provincie Utrecht. Michiel zei in het begin van ons gesprek, dat Rijkswaterstaat als principe heeft: alles wat de zee ingaat, moet er ook weer uit. 00:14:57 Michiel Visser: Die beelden van de eilanden, waren voornamelijk de eerste week. Na een dag of drie, vier was het meeste opgeruimd. Dan zie je op TV de beelden. Je hebt alle informatie, dus je krijgt zelf een beeld van waar we nu staan. Dat beeld klopt wel. Je bent zoveel containers kwijt. Je hebt de ladinglijsten met omschrijvingen van huishoudelijke goederen. Er spoelen koelkast aan. Ja, dat klopt. Dat is duidelijk. 00:15:27 Botte Jellema: Had jij er ook last van, dat je dacht: oh, mijn hemel! 00:15:31 Michiel Visser: Geen last. Wel dat het een enorme klus is! Hoe en wanneer is dit klaar? Hoe lang gaat dit duren? Op 2 januari konden we niet voorspellen dat we tot in de zomer bezig zijn geweest, met allerlei methodieken om het zoveel mogelijk op te ruimen. Op zee, op de kust. Er is van alles geprobeerd. Uit de duinvoet, van het strand, om die kleine pellets op te ruimen. Dat is een enorme klus en bijna onmogelijk. Dat is eigenlijk wat we kunnen zeggen. 00:16:02 Journalist Nieuwsuur: Op een plek in de Noordzee, waar normaal gesproken geen duikers komen, zijn de gevolgen van de containerramp duidelijk zichtbaar. Met 24 duikers is de afgelopen week afval van de Noordzeebodem verwijderd. 00:16:15 Botte Jellema: Nieuwsuur, in september 2019. 00:16:18 Respondent Nieuwsuur: Je gaat met de hoop dat je heel veel vindt. Tegelijkertijd is dat een hele rare hoop, want eigenlijk wil je niets vinden. 00:16:26 Journalist Nieuwsuur: Hoe vaak moet u nog naar beneden om dat allemaal weg te halen? 00:16:28 Respondent Nieuwsuur: Als ik het uitreken: we hebben nu 500 kilo gedaan. Dat betekent dat we nog 1600 keer op pad moeten om dit op te ruimen. 00:16:42 Journalist Nieuwsuur: Dat is niet reëel. 00:16:43 Respondent Nieuwsuur: Dat is niet reëel. Dat gaat ook niet. 00:16:46 Botte Jellema: Rederij MSC, de eigenaar van de MSC Zoe, en Rijkswaterstaat zetten verschillende bergingsondernemingen in, om zoveel mogelijk troep uit zee te halen. Kleinere ladingsresten komen soms boven water, in de netten van vissers. Daarom draagt Rijkswaterstaat bij aan het project Fishing for Litter. Er worden door Rijkswaterstaat zelf ook vissersboten ingezet. Ze vissen in aangewezen gebieden op kleinere ladingresten, die bergers niet in hun grijparmen kunnen vatten. Rederij MSC heeft in 2021 in totaal ruim 3,4 miljoen euro vergoed, voor het opsporen en bergen van containers en lading. Een deel van het bedrag is gereserveerd voor eventuele toekomstige schoonmaak op de stranden. Dat je onverwachte zaken tegen kan komen, daar kwam Michiel al snel achter. Hij laat me een foto zien van een bergingsschip, met een soort bol in de grijper. 00:17:41 Michiel Visser: Helaas. In de beginfase kregen we te maken met één vervelend moment. Dat was dit moment. Op een zaterdagochtend had ik contact met de salvage master, de bergingsmeester. Zo noemen we dat. Die kwam op de lijn, met een fotootje via Whatsapp. 00:17:59 Botte Jellema: Een wat groenig fotootje, met een bol erop. Verweerd zou ik zeggen. Zo heet het op zee misschien ook? 00:18:06 Michiel Visser: Klopt. Het komt uit de Tweede Wereldoorlog, wat je hier ziet liggen. Het is een zeemijn. Deze zeemijn hadden ze in de grijper. 00:18:13 Botte Jellema: Die hadden ze al in de grijper? 00:18:15 Michiel Visser: Die zat in de grijper, toen ze hem boven water haalden. Dit mijnen zijn geproduceerd in de Tweede Wereldoorlog, om schepen te laten zinken. Dus dan slaat de schrik je om het hart. 00:18:37 Michiel Visser: Als we kijken naar de hoever zijn we gekomen: Van de 342 containers hebben we van 301 containers één of meerdere delen geïdentificeerd. 00:18:51 Botte Jellema: Bijna allemaal. 00:18:51 Journalist: Er zit een gat van 41. We weten welk gewicht we hebben geborgen. We weten aan de hand van de ladinglijst hoeveel gewicht er initieel was. Dus we weten het gat. Dan kom je uit op 75 procent van het totaal. 00:19:09 Botte Jellema: In gewicht gerekend, is 75 procent teruggevonden? Dat vind ik best veel. Ik vind het wel schokkend hoeveel er dan nog ligt. 00:19:20 Journalist: Het is een beetje een tegenstrijdig getal. Als we op dag twee hadden kunnen bedenken dat we toch zo ver zijn gekomen, dan hadden we er misschien gelijk voor getekend. 00:19:33 Botte Jellema: Ben jij zelf nog in dat gebied geweest, het Waddengebied? 00:19:38 Michiel Visser: Ja. In de eerste weken is er een bezoek geweest van de minister aan Harlingen. Ook aan de eilanden, op Terschelling. Daar ben ik bij geweest, als inhoudelijk adviseur. 00:19:50 Michiel Visser: Wat zag je? 00:19:52 Michiel Visser: Toen wij kwamen na een dag of vier, was er al redelijk veel opgeruimd op de stranden. Dan praat je met mensen, met de media, over wat ik hier heb laten zien. Waar staan we, waar zijn we mee bezig? Dat hebben we gedaan in veel interviews. 00:20:09 Botte Jellema: Wat voor indruk maakte het op je? 00:20:09 Michiel Visser: Vanuit mijn vak is het heel interessant. Dit maak je niet heel veel mee in het leven. Zeker de schaalgrootte is bijzonder. Als je kijkt naar de afgelopen jaren, dan hebben we ieder jaar wel verlies van containers, van schepen. Maar dan moet je denken aan 7 of 5 of 26 containers. Vaak ver op zee, zonder effect op de kust. Dat is een operatie buiten het beeld van mensen. Het is niet heel anders dan dit. Alleen de schaalgrootte en het effect op de kust, maakte dit een bijzonder incident. Ik weet niet of ik het nog een keer meemaak. Ik hoop het niet. Maar we hebben er ook veel van geleerd. Hoe doe je dit nu? 00:20:51 Botte Jellema: We zijn nu bijna vijf jaar verder. In hoeverre ben je zelf nog bezig met deze ramp? 00:21:08 Michiel Visser: Bijvoorbeeld één à twee jaar geleden, is via de Waddenvereniging een project opgestart. Dat is de Wadden CleanUpXL. Die zijn voornemens om zoveel mogelijk MSC rommel, of ander afval wat op de zeebodem ligt, uit de zee te halen. Daar hebben ze een heel project voor. Ze organiseren duiktrips, om bij wrakken kleine spulletjes weg te halen. Ze huren ook wel eens een schip in, om grotere lading of andere rommel op de zeebodem op te ruimen. RWS financiert een klein beetje mee in dit project. Nu zijn we drie, vier jaar verder. Deze zomer hebben ze nog de nodige acties gedaan, binnen het project. Het is nu een beetje in de eindfase, waar we nu zitten. 00:22:08 Botte Jellema: Maar het is nog steeds iets voor jouw bureau? 00:22:10 Journalist: Nee, ook jij komt nu langs. Net geen vijf jaar na dato. Uiteindelijk zal het een keer worden afgesloten. 00:22:19 Botte Jellema: Denk je er nog wel eens aan terug? Dat je de telefoon aannam van die collega die naar de tandarts ging? 00:22:26 Michiel Visser: Ja, zeker. Als een collega belt en vraagt: kan je de telefoon even overnemen? Dan zeg ik altijd: "Ja, maar niet te lang. Niet zoals we toen gedaan hadden." Dat is een grapje, natuurlijk. Je neemt dat werk dan over. Maar dat was natuurlijk een bijzonder moment. Een heel bijzonder incident. In de tussenliggende tijd hebben we weer van alles meegemaakt. De Fremantle was ook een bijzonder verhaal. Gelukkig met een goede afloop, maar van een andere orde en grootte. Iedere keer ben je toch verrast. Je weet nooit wat er op je pad gaat komen. 00:22:57 Botte Jellema: Bijzonder werk. 00:22:59 Michiel Visser: Ja, zeker. 00:23:00 Michiel Visser: Dank je wel voor je verhaal, Michiel. 00:23:02 Botte Jellema: Graag gedaan. 00:23:14 Botte Jellema: Je hoorde Michiel Visser, nautisch adviseur bij Rijkswaterstaat Zee en Delta, in Rijswijk. Dit was een aflevering van de podcastserie over het werk van Rijkswaterstaat. Bedankt voor het luisteren.