Onderzoek naar oorzaak funderingsproblemen Prinses Margriettunnel
Nadat een deel van de tunnelmoot van de Prinses Margriettunnel naar boven kwam, schakelden we onderzoeksinstituten Deltares en TNO in om de oorzaak te achterhalen. Hun bevindingen wijzen op corrosie als boosdoener.
Corrosie is een chemische reactie van staal met water. Dit verzwakte de fundering, waarna de opwaartse waterdruk onder de tunnel die fundering uiteindelijk fataal werd.
Nadat de oorzaak aan het licht kwam, onderzochten we of er nog andere bouwwerken zijn met vergelijkbare funderingsconstructies en hetzelfde type staal. Hiervoor doken we in ons archief. 4 bouwwerken van Rijkswaterstaat bleken hetzelfde type voorspanstaven in de trekpalen te hebben. Bij deze bouwwerken is mogelijk ook een risico op het bezwijken van de fundering.
Het gaat om de opritten van de Heinenoordtunnel bij Rotterdam, de Tunnelbak in het Kleinpolderplein, de Taxandriatunnel onder de A2 bij Den Bosch en de Vollenhoventunnel bij Zeist. Ook opritten buiten het beheer van Rijkswaterstaat kennen dezelfde risico's: de Hemspoortunnel in Amsterdam en de Kiltunnel in Dordrecht. Uiteraard informeerden wij de betrokken beheerders hierover.
Monitoring
Op dit moment is er nog geen techniek beschikbaar om te controleren in hoeverre de ankerpalen al zijn bezweken. Om het risico op falen van de funderingen op tijd te kunnen signaleren, installeerden we in december 2023 bij de 6 tunnels een 24/7 monitoringssysteem dat continu de bouwwerken met risico in de gaten houdt. Bij 5 tunnels is tot op de dag van vandaag geen beweging waargenomen.
Bij de Vollenhoventunnel zagen we wel een opwaartse beweging bij een van de delen van de oprit, waarna direct werd ingegrepen. Zo plaatsten we betonblokken op de vluchtstroken om het dit deel van de oprit op z’n plek te houden. Voor alle wegtunnels wordt nu een plan gemaakt om in de toekomst te blijven monitoren, om preventieve maatregelen te onderzoeken en om te kijken hoe we de fundering herstellen wanneer nodig.
