De angst van elke schipper
Onze zonnige zondagmiddagdienst begint met een werkbezoek aan de spiksplinternieuwe verkeerscentrale in Dordrecht. Onder de indruk van de prachtige locatie verlaten mijn collega en ik de centrale en gaan aan boord van de RWS71. Niet vermoedend dat we krap 10 minuten later met diezelfde verkeerspost bellen over een heftig incident.
Mijn collega Arco en ik krijgen een rondleiding in de nieuwe regionale verkeerspost Dordrecht. Het uitzicht is prachtig: als de verkeersleiders uit het raam kijken, zien ze de schepen bijna onder hun neus voorbij varen. De sfeer is gezellig en ontspannen. Maar Arco en ik moeten verder, op naar een zeilwedstrijd in Woudrichem, om vergunningen te controleren.
Goede communicatie is van levensbelang
De trossen van ons dienstvaartuig zijn nog maar net los of we krijgen diverse meldingen binnen over een serieus incident: persoon vermist, aanvaring, een gezonken bootje, 2 drenkelingen... De marifoon, C2000 en diverse telefoons, alles aan boord gaat over. En niet voor niets: goede communicatie, informatie en beeldvorming zijn in zo’n situatie van levensbelang. Alleen zo kunnen de hulpdiensten de juiste middelen inzetten.
Hoge snelheid
Binnen enkele minuten na ons bezoek aan de nieuwe verkeerscentrale hebben we alweer contact met de collega’s in Dordrecht. Hoe gezellig en ontspannen de sfeer zojuist was, hoe strak en geconcentreerd de communicatie nu gaat. We krijgen een scheepsnaam door. Via digitale kaarten waarop wij de schepen real time zien varen, weten we ook al snel de locatie: de Amer ter hoogte van Drimmelen. Het blauwe zwaailicht gaat aan en we varen met hoge snelheid die kant op. We worden ingehaald door een snelle motorboot van de politie. Arco zit in de stuurstoel en waarschuwt de schepen in de omgeving dat we met hoge snelheid passeren.
Goed nieuws
Via alle verzamelde informatie hebben we inmiddels een goed beeld van de situatie. Een duweenheid, een duwboot met een lege duwbak, is in aanvaring gekomen met een klein open bootje. Er zijn 2 drenkelingen en het bootje is gezonken. Van een 3e persoon die mogelijk vermist was, blijkt gelukkig geen sprake. Als we bijna bij het incident zijn, krijg ik door dat de drenkelingen uit het water zijn gehaald en worden onderzocht in de ambulance. Al snel blijkt dat 1 drenkeling lichte verwondingen heeft, met de andere gaat het goed. Dit is gezien de ernst van het incident goed nieuws.
'Pas later had ik door dat het goed mis was!'
Aangekomen bij het incident stap ik aan boord van de duweenheid. In de stuurhut tref ik de collega’s van de politie aan. Zij zijn verantwoordelijk voor het onderzoek. Ik vraag de zichtbaar geschrokken schipper wat er precies is gebeurd. Hij vertelt: ‘Ik voelde niks van de aanvaring. Pas later had ik door dat het goed mis was!’ De schipper had het bootje niet gezien: verdwenen in zijn dode hoek. De angst van vele schippers.
Blijven praten
De duwbak heeft geen schade opgelopen, maar het bootje ligt op de bodem van de rivier. Ik vraag de schipper om de locatie zo goed mogelijk te beschrijven en geef die door aan Arco. Zo kan hij alvast met de RWS71 het gebied gaan uitpeilen. De aangeslagen schipper geef ik het advies om over het incident te blijven praten.
Al snel hebben we met het peilen een ‘hit’. De eigenaar, tevens de verhuurder van het kleine bootje, is inmiddels ook bij ons aan boord. Hij vertelt: ‘Ik had de mensen net nog aan de telefoon, ze hadden problemen met de motor. Tijdens ons gesprek hóórde ik het gewoon misgaan, heel akelig!’ Ook hij is opgelucht dat het met de drenkelingen relatief goed gaat.
Opruimen
De eigenaar begint met het bergen van het bootje. Wij blijven er met ons vaartuig bij voor de veiligheid en om het gezonken bootje af te schermen. Vervolgens varen we naar een dichtbij gelegen haven waar het bootje uiteindelijk helemaal uit het water wordt getakeld. Dit veroorzaakt wel wat vervuiling van het wateroppervlakte omdat er een beetje benzine en motorolie weglekt. Ik vraag de eigenaar dit meteen in te dammen en te ruimen. Dit wordt netjes gedaan.
Veel bekijks
Het is voor ons inmiddels einde inzet. Ik stap weer aan boord van de RWS71 die midden in de jachthaven van Drimmelen ligt. Dit zorgt voor veel bekijks. Een jongeman spreekt me aan en vraagt wat voor papieren je nodig hebt om bij Rijkswaterstaat te mogen varen. Ik leg het een en ander uit en zijn enthousiasme groeit. Hoe leuk! Wellicht een volgende generatie die met veel passie en oog voor het milieu wil gaan zorgen voor vlot, en veilig scheepvaartverkeer.
