Winter op de weg

Strooien en zout

We bepalen aan de hand van informatie uit het Gladheidmeldsysteem, meteorologische data en KNMI-weersverwachtingen of we gaan strooien. We kijken ook hoeveel strooizout er al op de weg ligt. Binnen 2 uur na ons strooibesluit, ligt de laatste korrel zout op de weg.

Strooikaart

Op de strooikaart ziet u live waar onze strooiwagens rijden.

Naar de strooikaart (LIVE)

Rijkswaterstaat zet maximaal 577 strooiwagens in, die we ook een sneeuwschuiver kunnen geven. Er zijn ook 350 sneeuwploegen actief. Daarnaast hebben we 630 sneeuwschuivers in bezit.

In de zomer bereidt Rijkswaterstaat zich voor op winters weer. Het zout wordt ingekocht en verdeeld over de loodsen door het hele land. Rijkswaterstaat zorgt elk jaar dat aan het begin van het winterseizoen de zoutvoorraad is aangevuld tot ruim 250 miljoen kg. Het wintermaterieel wordt uitgebreid getest en het personeel opnieuw getraind.

Zout

We bestrijden wintergladheid door zout te strooien. Zout verlaagt het vriespunt met een aantal graden. Hierdoor wordt de weg minder snel glad en ontdooit bestaande sneeuw of ijzel.

Veelgestelde vragen

Wij strooien alleen op de momenten dat het echt nodig is. Onze gladheidcoördinatoren, die het strooibesluit nemen, zijn hier speciaal voor opgeleid. Om goed te kunnen inschatten of strooien nodig is, maken ze gebruik van een zogenaamd gladheidmeldsysteem.
Dit is een netwerk van sensoren in het wegdek en meetpunten langs de weg. Daardoor kan Rijkswaterstaat 24/7 volgen hoe de situatie buiten is. Het systeem meet de temperatuur van het wegdek, maar kijkt ook naar luchtvochtigheid en de wind. Zo weten wij precies wat er op de wegen aan de hand is.
Ook staan we natuurlijk in nauw contact met meteorologen van het KNMI. Als we besluiten dat het nodig is om te gaan strooien kunnen we heel vlot onze aannemers in schakelen om te gaan strooien. Zodra we gaan strooien moet de laatste korrel zout binnen twee uur na het strooibesluit op de weg te liggen. Zo snel schakelen we dan.
Het gladheidseizoen voor Rijkswaterstaat is bezig van 1 oktober tot 1 mei. Maar als het voor 1 oktober en/of na 1 mei glad wordt, dan strooien we natuurlijk ook.
Rijkswaterstaat strooit vooraf met nat zout: voordat we gladheid verwachten, strooien we. Het is de bedoeling om het ontstaan van gladheid bij winterse situaties zo veel mogelijk te voorkomen.
Soms strooien we na een actie vooraf ook nog extra, dus als het al glad is. Bij veel sneeuw of ijzel is alleen een preventieve strooiactie (vooraf) niet voldoende. Het hangt van de situatie af of we vaker moeten strooien. Soms werken we ook bij hevige sneeuwval in korte tijd met sneeuwschuivers. Het overgrote deel van de strooiacties is alleen om gladheid te voorkomen.
We maken het zout nat met een zoutoplossing, vlak voordat we het op de weg strooien. Zo blijft het zout beter op de weg liggen. Hierdoor verwaait het veel minder en kunnen we nauwkeuriger strooien. Ook is de maximale strooisnelheid veel hoger (70 km/h in plaats van 40 km/h bij droog zout). Door nat te strooien besparen we op kosten en belasten we het milieu minder.
Als het koud is, kan het ook bij droog en helder weer glad worden op de weg. In een heldere nacht met temperaturen onder het vriespunt kunnen in de winter mistbanken ontstaan. Deze mist wordt veroorzaakt door luchtvochtigheid. De kans is best groot dat deze mist neerslaat op het koude asfalt en daar meteen bevriest.
Dat willen we natuurlijk voorkomen. Daarom zorgen we ook in droge perioden dat er voldoende zout op de weg ligt. We strooien preventief om condensatiegladheid te voorkomen. Dat is de gladheid die ontstaat als het vocht neerslaat.
We strooien vooraf (met 'nat' zout) met een snelheid tot 70 km/h. Dat lijkt langzaam, maar is erg snel. Een goede verspreiding van het zout over weg kan nog bij deze maximale snelheid. Bij hogere snelheden zou er teveel zout verdwijnen door verwaaiing.
Rijkswaterstaat strooit vooraf (preventief): voordat het glad kan worden, moet het zout al op de weg liggen. De spits is meestal niet de kritische tijd voor gladheid (de laagste temperaturen zijn meestal in de nacht). Daarnaast staan er in de spits vaak files, waardoor de strooiwagens zelf ook vast komen te staan.
Ook bij de gladheidbestrijding houden we rekening met het milieu. Zo hebben we een proef met een elektrische strooiwagen en is een groot deel van de 54 steunpunten voor de opslag van zout gerenoveerd en duurzaam gemaakt. Denk hierbij aan zonnepanelen en opvang van regenwater voor pekelwater.
Daarnaast strooien we met een automatisch strooisysteem, waardoor we geen korrel zout te veel strooien. Het betekent ook dat we alleen strooien als het echt moet.
Er is een aantal andere keuzes, maar die zijn duurder. Ook is het de vraag of ze minder milieubelastend zijn. Andere materialen zijn sterk vervuilend en duur.
Concreet gaat het om:
- Calciumchloride: dit type zout heeft alleen als nadeel dat het vriespuntverlagendeffect kleiner is dan bij strooizout.
- Kaliumchloride: deze meststof is minimaal voorradig en milieubelastend. Ook is het onduidelijk of het technisch toepasbaar is in de strooiwagens van nu.
- Zand/grind: heeft niet de voorkeur, omdat 90% van de Nederlandse snelwegen zeer open asfalt beton (zoab) heeft. Voor dit type wegdek is zand als strooimiddel af te raden, omdat dit in de holtes van het zoab gaat zitten. Hierdoor gaan de eigenschappen (geluidreductie en vochtafvoering) verloren.
- Sproeien met pekel: Rijkswaterstaat strooit 'nat' met een mengsel van droog zout met zoutwatertoevoeging. Voordelen hiervan zijn de prijs (de vloeibare oplossing is duurder) en de ruimte die opslag van tanks van zoutwateroplossing in beslag nemen. Dit tegenover sproeien met vloeibare oplossing als pekel.
Strooizout is gewoon keukenzout (NaCl), maar wel minder zuiver. Soms zie je ook roze zout. Het kleuren van strooizout gebeurde weleens in het verleden, om het te laten verschillen van consumptiezout. De meeste wegbeheerders vinden de kleur prettig, omdat daardoor het strooien beter zichtbaar is.
Wegenzout bevat een antiklontermiddel. Zout is hygroscopisch (trekt vocht aan) waardoor het gaat klonteren. Als het dan lang in de zoutloods ligt, is het zonder antiklontermiddel niet meer te gebruiken. Een antiklontermiddel is niet schadelijk voor het milieu.
De zoutconcentratie in het zeewater is te laag, waardoor het nog steeds bevriest als het de weg raakt. Ook is het materieel dat we nu hebben daar niet geschikt voor. Rijkswaterstaat heeft geen sproeiwagens, maar alleen strooiwagens voor droog zout, aangelengd met zout water.
De chauffeurs zijn niet in dienst bij Rijkswaterstaat. Rijkswaterstaat heeft verdeeld over 54 steunpunten contracten met aannemers. Zij leveren op afroep de vrachtwagens en de chauffeurs om de vooraf vastgestelde ploeg-/strooiroutes te rijden. De schuivers en strooiers, die op de vrachtwagens van de aannemer worden gemonteerd, zijn wel eigendom van Rijkswaterstaat.
De chauffeurs zijn veelal in dienst van transporteurs en aannemers en hebben gedurende het jaar andere werkzaamheden zoals het vervoeren van zand en grind. De contracten met de aannemers lopen 3 jaar, met 2x de mogelijkheid het contract een jaar te verlengen. De gladheidbestrijding wordt regionaal aanbesteed (niet tegelijkertijd).