Haringvlietsluizen

De Haringvlietsluizen liggen tussen de Noordzee en de monding van het Haringvliet. Ze regelen het waterpeil op een manier die vergelijkbaar is met het open- of dichtdraaien van een kraan. De sluizen staan dan ook wel bekend als de 'Kraan van Europa'.

De Haringvlietdam, met daarin de Haringvlietsluizen, beschermt het achterliggende gebied tegen hoogwater vanaf zee. De sluizen voeren een groot deel van het toegestroomde Rijn- en Maaswater af naar de Noordzee. De waterkering is gebouwd tussen 1956 en 1970 en verbindt Goeree-Overflakkee met Voorne-Putten.

De Haringvlietsluizen

30 miljard

m³ water voeren de sluizen jaarlijks af

  • 1 km lang
  • 17 spuiopeningen, elk 56,5 m breed
  • 34 schuiven
  • hebben een aparte sluis voor de scheepvaart: de Goereese sluis

Wat doet Rijkswaterstaat?

We bedienen 17 spuiopeningen met 34 schuiven volcontinu, 24 uur per dag. Wanneer we ze openen of sluiten, hangt af van de hoeveelheid water die bij Lobith (Rijn) en Borgharen (Maas) het land binnenkomt. Wanneer de rivierwaterstanden te hoog zijn, voeren de sluizen het extra water af. De Haringvlietsluizen voeren tot wel 70% van het toegestroomde Rijn- en Maaswater af naar de Noordzee, terwijl 30% via de Nieuwe Waterweg gaat.

Stormvloedkering en kier

Vanaf 2018 functioneren de Haringvlietsluizen ook als stormvloedkering in plaats van alleen als sluizen. Bij vloed gaan de sluizen nu op een 'kier' om de vismigratie stroomopwaarts te verbeteren. Door de kier ontstaat er zo een meer natuurlijke overgang tussen zoet en zout water in het Haringvliet.

Onderhoud Haringvlietsluizen

Door regelmatig onderhoud zorgt Rijkswaterstaat dat de sluizen in topconditie blijven. Benieuwd hoe deze werkzaamheden eruitzien? Bekijk dan onderstaande video.

00:00
00:00

Bouw Haringvlietsluizen

Het dichten van het 4,5 km lange gat tussen Goeree-Overflakkee en Voorne-Putten was een complexe operatie die 14 jaar duurde. Doordat schepen tijdens de bouw moesten blijven passeren, was het onmogelijk om de opening in 1 keer af te sluiten. Daarom bouwden we eerst een werkeiland en een werkhaven.

Toen de sluizen bijna gebruiksklaar waren, spanden we vanaf het werkeiland een metershoge kabelbaan naar Voorne-Putten. De hieraan hangende gondels lieten 93.000 enorme blokken beton in het water vallen. In 2016 heeft de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed , namens de minister van Cultuur, dit inventieve Deltawerk benoemd tot rijksmonument.