De 7 Maasstuwen

Tussen 1915 en 1942 heeft Rijkswaterstaat op 7 locaties stuwen en sluizen gebouwd, zodat de Maas bevaarbaar werd. Dit was nodig om Nederland met schepen te kunnen voorzien van Limburgse steenkool.

we houden het waterpeil 24 uur per dag in de gaten

Door de stuwen kunnen we het waterpeil in de Maas kunstmatig hoog houden. Dit is een groot verschil met de Rijn en de Waal; dat zijn geen gestuwde rivieren. Het waterpeil wordt 24 uur per dag in de gaten gehouden. Met beweegbare schuiven in de stuwen kunnen we meer of minder water doorlaten.

In tijden van droogte kan zo op de Maas relatief lang worden doorgevaren. En bij hoogwater zetten we de stuwen helemaal open. Zo kan het water snel naar zee stromen. De scheepvaart kan dan via de stuwen varen, in plaats van via de sluizen.

(Beeldtitel: Stuw- en sluiscomplex Linne in de Maas. Beeldtekst: Via de sluizen Heel en Linne varen schepen over de Maas. Bij stuw Linne houden we het water van de Maas op peil.) LEVENDIGE MUZIEK TOT HET EIND VAN DE VIDEO (Bij laagwater zorgt de stuw voor voldoende waterpeil. Schepen varen veilig. Bij hoogwater strijken we de stuwen. De stuwkraanwagen rijdt bij hoogwater via een rails over de stuw.) (Beelden van de kraan die behoedzaam schuiven uit het water haalt.) (Beeldtekst: De kraan trekt de 45 schuiven één voor één uit het water. Deze schuiven bewaren we in cassettes op het land en in een loods. Dit kan één persoon veilig uitvoeren.) (Daarna verwijderen we de brugdelen met de kraan. De jukken waar de schuiven tussen hingen, trekken we via een lier plat op de bodem. Zo heeft het water alle ruimte om vlot door te stromen. En houden we de Maas veilig en bevaarbaar.) (Het Nederlandse wapenschild met daarnaast: Rijkswaterstaat. Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. Het beeld wordt geel met wit. Beeldtekst: Meer informatie? Kijk op rijkswaterstaat.nl. Een productie van Rijkswaterstaat. Copyright 2021.)

De 7 sluis- en stuwcomplexen in de Maas

De Maas komt vanuit België Zuid-Limburg binnen en staat daar gemiddeld 44 m boven Normaal Amsterdams Peil (NAP). Bij de laatste stuw in het Noord-Brabantse Lith is dit 1 m boven NAP. Door de 7 stuwen daalt het water geleidelijk zodat de Maas bevaarbaar blijft.

1. Sluis- en stuwcomplex Lith

Gebouwd tussen 1934 - 1936, voor een deel rijksmonument:

  • 2 sluizen (uit 1936 en 2002) bediening op locatie
  • 3 stuwopeningen
  • een waterkrachtcentrale
  • een vistrap
  • hoogteverschil ongeveer 4,5 m

In 2020 hebben we bij de vispassage een camera opgehangen om vissen te herkennen en tellen. Op de beelden zijn onder meer een zalm, een baars en een bever te zien!

2. Sluis- en stuwcomplex Grave

Gebouwd in 1926, verkeersbrug met daaronder het sluis- en stuwcomplex:

  • 2 sluiskolken waarvan 1 sinds 1975 gesloten, bediening op locatie
  • 2 stuwopeningen onder de brug met in totaal 60 schuiven
  • 2 kraanwagens waarmee via rails naast de brug de schuiven kunnen worden verplaatst.
  • een vistrap
  • hoogteverschil ongeveer 3 m

In 2016 voer een binnenvaartschip in dichte mist tegen stuw Grave. Door de aanvaring raakten 5 jukken beschadigd, waarop de stuwschuiven vastgemaakt. Het waterpeil in de Maas zakte over 25 km naar het laagst mogelijke niveau: het daalde met ongeveer 3 m. Om de stuw te kunnen herstellen werden tijdelijke dammen geplaatst. In de animatie over de aanvaring leggen we het uit.

3. Sluis- en stuwcomplex Sambeek

Gebouwd in 1925:

  • 3 sluiskolken, bediening op locatie
  • 3 stuwopeningen
  • een kraanwagen waarmee via rails over de stuw de schuiven van de stuw kunnen worden verplaatst
  • een vistrap
  • hoogteverschil ongeveer 3 m

Vroeger werd sluis Sambeek ingedeeld in een ‘dubbeltjeskant' en een ‘kwartjeskant'. Schippers gaven in die tijd fooien. Het was de kunst om schippers die een hogere fooi gaven, af te laten meren aan de kant waar de sluiswachters liepen. De kwartjeskant. De dubbeltjes waren voor de sluisknechten, aan de dubbeltjeskant!

4. Sluis- en stuwcomplex Belfeld

Gebouwd in 1926:

  • 3 sluiskolken, centrale bediening vanuit Maasbracht
  • 3 stuwopeningen
  • een kraanwagen die via rails over de stuw de schuiven kan verplaatsen
  • een vistrap
  • hoogteverschil ongeveer 3 m

Bij stuw Belfeld zit nog steeds een schuilkelder. Die moest het personeel vroeger beschermen tegen stralingsgevaar tijdens rampen. Bij zo’n ramp kon het stuwpersoneel de kelder in vluchten. Vervolgens moest men om en om naar buiten om de stuw en sluizen te bedienen. Om de schepen door te laten en om de waterstand in de Maas te regelen.

5. Sluis- en stuwcomplex Roermond

Gebouwd rond 1926, rijksmonument:

  • 1 sluiskolk met centrale bediening vanuit Maasbracht
  • 3 stuwopeningen
  • een vistrap
  • een kraanwagen die via rails over de stuw de schuiven kan verplaatsen
  • hoogteverschil ongeveer 3 m

In 2023 hebben we alle 16 jukken van de stuw vervangen. Dit was nodig in verband met slijtage. Hiervoor moest een tijdelijke dam voor de stuw worden gemaakt.

6. Sluis- en stuwcomplex Linne

Gebouwd in 1921:

  • 1 sluiskolk, centrale bediening vanuit Maasbracht
  • 4 stuwopeningen
  • een vistrap
  • een waterkrachtcentrale
  • een kraanwagen die via rails over de stuw de schuiven kan verplaatsen
  • hoogteverschil ongeveer 4 m

Tijdens storm Ciara in februari 2020 kwamen 2 duwbakken tegen de stuw aan. Die raakte daardoor flink beschadigd. Een kleine 9 maanden later is de stuw gerepareerd. Dat was een megaklus, helemaal tijdens corona.

7. Sluis- en stuwcomplex Borgharen

Gebouwd in 1928, rijksmonument:

  • het sluisje is niet meer in gebruik
  • 4 stuwopeningen
  • een vistrap
  • Achter deze stuw is de Maas ongeveer 45 km onbevaarbaar. Vlakbij de stuw start het Julianakanaal, waar de scheepvaart gebruik van maakt.

Stuw Borgharen werd in 1929 gebouwd om de aanleg van het Julianakanaal mogelijk te maken. Het is de eerste stuw die de Maas tegenkomt nadat ze Nederland binnenstroomt. Dit rijksmonument ligt op een prachtige plek en heeft al een paar keer meegedaan aan Open Monumentendag.

Wat is het verschil tussen een stuw en een sluis?

Een stuw is een afdamming en houdt het water in de Maas ‘vast’. Schuiven in de stuw kunnen open om meer of minder water door te laten. Een sluis is ook een afdamming, maar dan met deuren. Via de zogenoemde schutsluizen kunnen schepen passeren en zo het hoogteverschil overbruggen. In de O, zit dat zo! over sluizen in de rivier leggen we uit hoe dat werkt.

Stuwen strijken

Als er veel water door de Maas stroomt, openen we de stuwen helemaal. Dat noemen we ‘strijken’. Er zijn afspraken over bij welke waterstand dat gebeurt en over de volgorde.

De eerste stuw die we strijken is Belfeld (Maasafvoer ongeveer 1.100 m3/s). Daarna volgen Roermond ( ongeveer 1.200 m3/s), Sambeek (ongeveer 1.400 m3/s), Grave en Linne (ongeveer 1.500 m3/s). De stuwen bij Lith en Borgharen (ongeveer 1.700 m3/s) strijken we als laatste.

Stuwkraan

Het strijken kan op verschillende manieren, 1 ervan is door middel van een stuwkraan. Via deze kraan kunnen we onderdelen van de stuw, de schuiven, 1 voor 1 uit het water halen en aan de kant leggen. Bij stuw Linne hebben we sinds najaar 2021 een nieuwe stuwkraan. Hier kan 1 persoon veilig de schuiven uit de stuw halen. Hoe dat werkt zie je in onderstaande video.

(Beeldtitel: Stuw- en sluiscomplex Linne in de Maas. Beeldtekst: Via de sluizen Heel en Linne varen schepen over de Maas. Bij stuw Linne houden we het water van de Maas op peil.) LEVENDIGE MUZIEK TOT HET EIND VAN DE VIDEO (Bij laagwater zorgt de stuw voor voldoende waterpeil. Schepen varen veilig. Bij hoogwater strijken we de stuwen. De stuwkraanwagen rijdt bij hoogwater via een rails over de stuw.) (Beelden van de kraan die behoedzaam schuiven uit het water haalt.) (Beeldtekst: De kraan trekt de 45 schuiven één voor één uit het water. Deze schuiven bewaren we in cassettes op het land en in een loods. Dit kan één persoon veilig uitvoeren.) (Daarna verwijderen we de brugdelen met de kraan. De jukken waar de schuiven tussen hingen, trekken we via een lier plat op de bodem. Zo heeft het water alle ruimte om vlot door te stromen. En houden we de Maas veilig en bevaarbaar.) (Het Nederlandse wapenschild met daarnaast: Rijkswaterstaat. Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. Het beeld wordt geel met wit. Beeldtekst: Meer informatie? Kijk op rijkswaterstaat.nl. Een productie van Rijkswaterstaat. Copyright 2021.)

We strijken de stuwen al voordat er echt sprake is van hoogwater. Ze hebben dan dus geen invloed meer op de waterstanden. Om de Maas meer ruimte te geven bij hoogwater hebben we veel maatregelen genomen. De animatie hieronder laat de maatregelen zien.

VOICE-OVER: Bescherming tegen hoogwater is voor Nederland van groot belang. Om ons land ook bij hoogwater veilig, bereikbaar en leefbaar te houden neemt Rijkswaterstaat al jarenlang verschillende maatregelen. Bijvoorbeeld langs de rivieren, zoals de Maas. Veel regen in Frankrijk en België kan in korte tijd zorgen voor hoogwater in de Maas. (Een animatie.) Rijkswaterstaat werkt op veel plekken aan de Maas. Het idee is dat we de Maas de ruimte geven waar het mogelijk is. Bijvoorbeeld door het verdiepen van de rivier tussen Grave en Ravenstein. Het verbreden en verlagen van uiterwaarden bij de Grensmaas. En het aanleggen van retentiebekkens bij Horn en Heel. In deze opvangbekkens kunnen we het water tijdelijk vasthouden. Ook komen er hoogwatergeulen in de Zandmaas. (Een graafmachine is aan het werk in Baarlo.) Als er geen ruimte is, zorgen de waterschappen ervoor dat de dijken versterkt of verhoogd worden, zoals bij Baarlo. Een andere maatregel is het openzetten van stuwen. De Maas is namelijk over een flink stuk een gestuwde rivier. Zo kan het water ongehinderd wegstromen. Zonder al deze maatregelen zouden bij hoogwater veel bewoners te maken krijgen met overstromingen. Onder de noemer Maaswerken heeft Rijkswaterstaat al flink wat maatregelen genomen en projecten afgerond. Andere zijn nog in uitvoering zoals de uiterwaardverbreding in de Grensmaas of een aantal hoogwatergeulen bij de Zandmaas. Het werk aan de Maas is sowieso nooit af. De reden daarvoor? Nou, bijvoorbeeld: klimaatveranderingen en nieuwe inzichten. Samen met andere overheden en partijen zorgt Rijkswaterstaat dat we ook in de toekomst bestand zijn tegen hevige neerslag maar ook tegen perioden van droogte, en voor voldoende zoetwater. Zodat Nederland ook in de toekomst veilig, bereikbaar en leefbaar blijft. (Het Nederlandse wapenschild met daarnaast: Rijkswaterstaat. Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. Het beeld wordt geel met wit. Beeldtekst: Meer informatie? Kijk op www.rws.nl/hoogwater. Een productie van Rijkswaterstaat. Copyright 2019.)

Aansturing van de 7 Maasstuwen

Onze centrale in Maasbracht bedient 8 sluizen, 1 beweegbare brug en 4 stuwen op het traject Maastricht-Belfeld. De andere 3 stuw-/sluiscomplexen in de Maas worden nog lokaal bediend.

Op zoek naar meer informatie over maatregelen bij laagwater of weten hoe een sluis werkt en wat het betekent dat de Maas een ‘gestuwde’ rivier is? Bekijk de video hieronder.

(Een animatie. Een landkaart. Voice-over:) RUSTIGE MUZIEK VOICE-OVER: Als het lang weinig regent in Nederland of onze buurlanden ontstaan er lage afvoeren. Dit betekent dat er minder water door de rivieren stroomt dan normaal. De Maas, een echte regenrivier, heeft hier vaak last van. Lage afvoeren zorgen voor een aantal problemen. Het water warmt sneller op, waardoor blauwalg en botulisme kan voorkomen. De verminderde waterkwaliteit maakt het water minder geschikt voor drinkwatercentrales. Om te voorkomen dat het water verder opwarmt mag de industrie geen opgewarmd koelwater in de Maas lozen. Hier kan de productie onder lijden. Op sommige plaatsen is de Maas van nature niet diep genoeg voor scheepvaart zeker niet in tijden van droogte. Om te zorgen dat de Maas bevaarbaar blijft, heeft Rijkswaterstaat de rivier gestuwd. Deze stuwen creëren een soort trappen in de rivier. Via schutsluizen overbruggen schepen het hoogteverschil tussen de stuwen. Een schip vaart de sluiskolk in en het waterpeil wordt naar beneden gebracht. Bij dit zogeheten 'schutten van schepen' gaat veel water stroomafwaarts verloren. Daarom wachten we in tijden van droogte tot de sluiskolk vol is met schepen met een maximale wachttijd van twee uur. Een andere maatregel is het terugpompen van schutwater naar de stroomopwaartse richting boven de sluis. Aan beide kanten van sluis Panheel liggen spaarbekkens. Bij het legen van de sluiskolk worden deze bekkens gevuld. Als de kolk daarna weer gevuld moet worden gebeurt dat met het water uit de bekkens. Hiermee kan meer dan de helft van het schutwater bespaard worden. Verder stroomafwaarts liggen enorme spaarbekkens als reserve voor onze drinkwatervoorziening en de industrie. Pas als de waterbesparingsmaatregelen van Rijkswaterstaat onvoldoende werken treedt de zogeheten 'verdringingsreeks' in werking. Hierin is bepaald wie het water het hardste nodig heeft. Kwetsbare natuurgebieden en onze drinkwatervoorziening krijgen bijvoorbeeld voorrang op industrie en waterrecreatie. Benieuwd naar de actuele waterafvoer en de maatregelen die Rijkswaterstaat neemt? Kijk voor meer informatie op rijkswaterstaat.nl/droogte. (Het Nederlandse wapenschild met daarnaast: Rijkswaterstaat. Ministerie van Infrastructuur en Milieu. Het beeld wordt geel met wit. Beeldtekst: Meer informatie? Kijk op rijkswaterstaat.nl/droogte. Een productie van Rijkswaterstaat. Copyright 2017.) DE RUSTIGE MUZIEK EBT WEG